Devamsızlıkla Gelen Huzur...

       "Bulunduğunuz şehre bir turist geldiğinde onu gezdirecek kadar ingilizce biliyor musunuz?" diye bir soru sorulduğunda "Gezdirilecek yer yok." diye cevap verilen bir ilçede yaşıyorum:) Bu ilçeden daha küçük yerler de var elbette hatta gezilecek yerlerde var burada ama sayılı yerler buralar. Bu tasviri sadece yaşadığım ilçenin küçük bir yer olduğunu belli etmek için kullandım:) Mesela çoğu markaların mağazaları burada yok. Veya internette gördüğümüz zamanın trendi olan kıyafetler buraya gelinceye kadar trendliğini yitirmiş oluyor. Küçük bir yer olmasına rağmen bir çok kafe tarzında yerler bulunuyor. Hafta sonları insanların akın ettiği yerler genelde bu tarz yerler. Bulgar (bu bir sokak), kafeler ve Sultan :) Bugünde cumartesi! Küçük kardeşimin yaşına dahi girmediğini daha önce söylemiştim. Onun yüzünden şu sıralar pek de gezebildiğimiz söylenemez akraba gelgitleri dışında(Akraba bağlarımız çok kuvvetlidir. Aynı mahallede bulunuyoruz çoğumuz. Zaten mahalledekilerle ya aynı köydenizdir ya da komşu köylerden.) Esmoş artık yaşına girmek üzere. Gezmeyi de seviyor:) Annem bu hafta sonunu Sultan AVM'de geçirmeye karar verdi. Çok büyük bir yer değil aslında. Mesela kaybolmak imkansız:) Sosyete pazarı tarzında yeni yerler açılmış. Bu halkı baya sevindirmiş olacak ki her yer tıklım tıklım doluydu. Benim bunlar pek de umrumda değildi açıkçası. Ben hala hafta sonu kurslarında ilk defa yaptığım devamsılığın mutluluğu içindeydim. Aslında hiç kaçırmam kursları hele fizik kursu varsa! Ama bu bir günün telafisiydi ve o gün beden, ingilizce, sağlık, matematik dersleri vardı. Beden dersinin önemsiz olmasıyla hiç kimse okula gitmemeye karar verdi:) Dokuzuncu sınıflardan bir tek kişi dahi gelmemişti. Bende devamsızlık yapmanın verdiği huzurla dolaşıyordum...